حنان علویان، مراجعه‌کنندی مرکز درمان سقط مکرر صارم که در هفته سی و پنجم بارداری و به قول خودش «چند قدم مانده به انتهای بارداری» به سر می‌برد گپ و گفت کوتاهی با خبرنگار صارم داشت.
او از دوره‌ی بارداری خودش اینطور یاد می‌کند: «واقعاً دوران بارداری در کنار روزهای خوش و بیادماندنی، با مشکلات زیادی هم همراه است. تجربه تلخ بارداری‌های گذشته‌ام هم مزید بر علت بود تا دوران سختی را پشت سر بگذارم.»
وقتی جویای تجربه تلخ گذشته‌اش شدیم؛ گفت: «چهار باردار ی ناموفق و سقط داشتم. انواع و اقسام و در زمان‌های مختلف. یکی در هفته 16، دیگری در هفته 18، آن یکی در هفته 24 و خلاصه تجربه‌های ناموفق و تلخ زیاد. این بار هم در هفته دهم مشکلی پیش آمد که تقریبا نگهداری جنین غیرممکن شده بود. آقای دکتر صارمی و خانم دکتر گیتی با پذیرفتن مسئولیت نگه داشتن جنین و ریسک بالای آن باعث شدند فرزند من سقط نشود. مهم‌ترین دلیلشان برای چنین تصمیمی، سابقه‌ی گذشته‌ی من بود و به همین دلیل به شکل شکل ویژه برخورد می کردند.»
از رسیدگی‌ها و نگرانی‌های خانم دکتر گیتی گفتند:
«دکتر گیتی عمل سرکلاژ شکمی را روی من انجام دادن دو بعد از آن جراحی تقریبا هر شب جویای احوال من بودند. هر شب پیامک می دادند. از مصرف داروهای تجویز شده می‌پرسیدند و خلاصه روی همه چیز نظارت داشتند. در واقع ایشان یک بسته کامل درمانی چه از نظر جسمی و چه از نظر روحی برای من تجویز کرده و پیگری می‌کردند. مشکلات زیاد دیگری از قبیل مشکل گوارشی و … نیز وجود داشت که این دکتر نازنین همه چیز را با جزئیات کامل نظر داشتند. واقعیت این است که هر لحظه منتظر سقط پنجم بودم و فکر نمی‌کردم روزی برسد که در هفته 36 بارداری به مرکز درمان ناباروری صارم بیایم و با خوشحالی بخواهم با شما صحبت کنم. واقعا امرو، روزی است که توقع نداشتیم آن را ببینیم. خودمان با پای خودمان برای زایمان بیاییم. حداقل انتظارم ایجاد شرایط اورژانسی بود و همیشه نگران این بودم که در آن روز موفق بشویم دکتر گیتی را ببینم و خودشان من را عمل کنند یا خیر؟»
علویان صحبت‌های خودش را با تمام احساسش اینگونه ادامه داد:
«بعد از خدا، تمام امید ما به نگهداری و مراقبت دکتر گیتی بود که به لطف خدا به نتیجه رسید. واقعا نمی‌دانم با چه کلماتی یا به چه روشی می‌توانم از این همه لطف و مرام دکتر گیتی تشکر کنم. تا یک مقطعی فکر نمی کردیم حتی با تلاش‌های شبانه‌روزی‌مان فرزندمان به سلامت بماند اما گرنگهدارمن آنست که من می‌دانم، شیشه را دربغل سنگ نگه می دارد.»
از هر دری که صحبت می‌کردیم حنان علویان به موضوع دکتر گیتی برمی‌گشت: «در دوران بارداری و طی آزمایش‌های مختلف، نکته مهم برای ما نگهداشتن نوزادم بود اما خانم دکتر گیتی همیشه تاکید داشت قرار نیست به هر قیمتی صاحب فرزند شوید. مهم این است که صاحب فرزندی سالم بشوید و من باید از سلامتی نوزاد مطمئن و آن را تضمین کنم. واقعا ایشان مثل یک خواهر، مثل یک قو م و خویش بودند تا پزشک. »
او در ادامه می‌گوید: «علاوه بر پزشکم، منشی ایشان هم خیلی زحمت می کشید. روزهایی که نبودند مشکلات زیادی داشتم. حتی خانم دینوری، نیازی و به طور کلی تمام پرسنل زحمت زیادی برای من کشیدند. بارها از پرسنل محترم تا خود خانم دکتر، با ویلچر من را جابجا می کردند و می بردند داخل اتاق و … . در تمام مراجعاتم به من اورژانسی رسیدگی می کردند و در کمتر از 10 دقیقه بیمارستان را ترک می‌کردیم. »
در ادامه با همسر خانم علویان نیز همصحبت شدیم:«من باید یک تشکر ویژه از همسرم کنم که در این مدت که تقریبا استراحت مطلق داشتند خیلی سختی کشیدند. برای مادر شدنشان زحمت فراوانی را متحمل شدند که ممنونم از او. در کنار او، خانواده‌ی محترم همسرم نیز مراقبت شبانه‌روزی از ایشان را بر عهده داشتند نیز واقعا تلاش کردند و همیشه ممنون و متشکر خواهم بود از آنها. کادر درمان صارم و علی‌الخصوص خانم دکتر گیتی نیز نیازی به گفتن ندارد و همه چیز را همسرم توضیح دادند.
در این دوران که همسرم بارداری‌های ناموفقی را پشت سر گذاشتند هرگز پزشکی نظیر ایشان ندیدم. سطح علمی و البته کارهای روان‌شناسانه و پیگیری‌های بسیار دقیق نکاتی بود که او را از دیگر پزشکانی که تا کنون تجربه کرده بودیم مجزا می‌کرد. خوب به یاد دارم به دقت و زمان‌های مختلف داروها و حتی دوز ومصرف آنها را تغییر می‌دادند و بسیار دقیق پیگری می‌کردند که کاملا رعایت شود. الان هم امیدوارم که فرزندم پس از این همه زحمت و سختی که توسط همسرم و خانم دکتر گیتی کشیده شده است سالم به دنیا بیاید و بتوانیم روزی این زحمات را جبران کنیم. خلاصه اینکه در صارم همه برای ما سنگ تمام گذاشتند. دست همگی درد نکند.»