سمانه کاوه‌ای، مادری که 48 ساعت از به دنیا آمدن نوزادش می‌گذرد مقابل دوربین صارم قرار گرفت و در کنار همسر محترمشان گپ و گفت کوتاهی با ما داشت.

جاناسادات، دختر کوچولوی دو روزه‌ی این خانواده‌ی اراکی نیز در آغوش مادر آرام و متین شاهد این گفت‌وگو بود.

کاوه‌ای از آشنایی‌‌اش با صارم سخن به میان آورد و اینگونه صحبت‌های خود را شروع کرد:‌

«در سال 95 خواهرم در صارم زایمان کرد. او از امکانات و رسیدگی‌های این بیمارستان بسیار راضی بود. آن زمان اولین بار بود که با صارم آشنا شدم. پس از خواهرم، دخترخاله‌ام نیز همینجا فرزندش را به دنیا آورد و شاهد تجربه‌ی موفق دیگری بودم. حالا هم من صارم را انتخاب کرده‌ام. البته ماجرای من کمی با خواهر و دخترخاله‌ام تفاوت داشت و من چند بارداری ناموفق را پشت سر گذاشته بودم.»‌

او در ادامه می‌گوید:

«دکتر کرم‌نیای‌فر ، پزشکی بودند که دوران بارداری‌ام را زیر نظر ایشان سپری کردم. در ماه سوم بارداری با خونریزی بسیار شدید که دچار آن شده بودم به صارم آمدم و متوجه یک هماتوم خیلی بزرگ شدیم. در آن شرایط بسیار حساس و به هم ریخته از نظر روحی، دکتر کرم‌نیای‌فر با آرامش عجیب و انرژی مثبت فراوان به کمک من آمدند.
واقعیت این بود که من بر اساس تجارب تلخ قبلی و شرایط خاص آن لحظه خیلی ترسیده بودم اما چیز دیگری در چهره‌ی خانم دکتر می‌دیدم. ایشان یک سری دارو به من دادند و توصیه کردند به شکل مرتب و در زمان تعیین شده آنها را مصرف کنم. به خاطر بُعد مسافتی که از منزل ما تا بیمارستان صارم وجود داشت و ما از استان مرکزی، شهر اراک به تهران می‌آمدیم کمی استرس داشتم که نکند مشکل من حل نشود و در شهر خودم پزشکی نتواند به کمک من بیاید. اما با روحیه‌ای که دکتر کرم‌نیای‌فر به من دادند به خانه‌مان برگشتیم. شبانه‌روز از طریق تلفن، پیامک و به طور کلی فضای مجازی با دکتر کرم‌نیای‌فر در ارتباط بودم. تمام آزمایشاتم را برای ایشان ارسال می‌کردم و توصیه‌های به لحظه را از ایشان دریافت می‌کردم. پس از مدتی این هماتوم بسیار بزرگ جذب شد و من ادامه‌ی بارداری را به حالت روتین و عادی طی کردم. »‌

کاوه‌ای با اشاره به اینکه برخی آزمایش‌ها و تست‌ها را به دلیل دوری منزلش در شهر خودشان انجام داده می‌گوید:

«زمانی که به صارم آمدیم با توجه به خصوصی بو دن و البته شکل و شمایل بسیار شیک بیمارستان، فکر می‌کردیم هزینه‌های گزافی در انتظار ماست. اما مواقعی که نیاز به انجام آزمایش و انجام سونوگرافی و … در شهر خودمان شدیم متوجه این نکته شدیم که هزینه‌ها هیچ تفاوتی ندارد و به طور مثال برای انجام یک سونوگرافی در اراک نیز همان هزینه‌ای را پرداخت می‌کردیم که در صارم آن را پرداخت کرده بودیم.
این نکته را در کنار محیط مناسب و البته خدماتی که همگی در یکجا در صارم به مراجعه‌کننده ارائه می‌شود بگذاریم متوجه این نکته خواهیم شد که با صرف هزینه مشابه خدماتی بسیار متفاوت در صارم ارائه می‌شود. در شهر خودمان زمانی که به پزشک مراجعه می‌کنی، یک آزمایش و یک سونوگرافی برای شما می‌نویسید؛ برای انجام آزمایش به یک مرکز، برای انجام تصویربرداری به مرکز دیگری باید مراجعه کنی، آن هم در شرایط بد بهداشتی و شیوع کرونا و وجود استرس بسیار زیاد برای مردم بالاخص مادران باردار. حال آنکه زمانی که در صارم به پزشک مراجعه می‌کنی در صورت نیاز به هر خدمت دیگر در یک طبقه بالاتر یا پایین‌تر در دسترس است و این به نظرم بسیار ارزشمند است. در کنار همه‌ی موارد ذکر شده، در هر دقیقه و ساعتی از شبانه‌روز که به صارم می‌آیی، یک پزشک متخصص حاضر است که معاینات و اقدامات لازم را برای بیمار انجام بدهد که این واقعاً دلگرم‌کننده است.»‌

مادر اراکی می‌گو ید:

«از تک‌تک پرسنل و کادر پزشکی مخصوصاً ماماهای مهربان بیمارستان صارم مخصوصاً خانم‌ها ستوده، تنهایی، قاسملو و کلیه کسانی که اسامی آنها را به خاطر نمی‌آورم تشکر و قدردانی می‌کنم. در صارم همه پرسنل با روی باز پاسخگو هستند و باید از تک‌تک‌شان تشکر کنم. از آنجایی که من از راه دور می‌آمدم و گاهی برای بازگشت عجله داشتم، در صارم همکاری بسیار مناسبی با من به عمل می‌آمد و تقریباً همه امکانات را در اختیار می‌گذاشتند. پاسخگویی در صارم به اندازه‌ای صحیح و بجاست که حتی همکاران من از اراک هر وقت برایشان سوالی ایجاد می‌شود با 4702 تماس می‌گیرند و با طرح سوالشان پاسخ آن را از مشاور آن موضوع دریافت می‌کنند. تصور نکنید حالا که در حال مصاحبه هستم این نکات را می‌گویم؛ این موارد واقعا وجود دارد.»‌

کاوه‌ای با اشاره روزهای باردرای‌اش می‌گوید:

«9 ماه برای من خیلی دیر گذشت. همانطور که گفتم تجربه‌های متفاوت و تلخی داشتم. در کنار همه‌ی آنها و استرس فراوانی که همواره در کنارم بود در مرداد‌ماه کرونا نیز گرفتم. واقعا به هم ریخته بودم و شبانه‌روز دعا می‌کردم که همه چیز ختم به خیر شود. هر چه به روزهای آخر نزدیکتر می‌شدم خوشحال‌تر بودم. در واقع از همان روز اول که جواب حاملگی من مثبت شد، با خود گفتم خدا خودش لطف کرده خودش هم حفظش می‌کند. در کنار لطف خدا و اطرافیانم، مخصوصاً همسرم ، آن روزها را پشت سر گذاشتم. همیشه استرس آن روز که درد زایمان بگیرم را داشتم که نکند به بیمارستان نرسم و به همین خاطر از دو هفته قبل از زایمان در تهران ماندم و خدا را شکر سر وقت هم زایمان کردم. یک نگرانی دیگرم این بود که شاید دکتر کرم‌نیای‌فر در روز زایمان من و یا آن لحظه بیمارستان نباشند که این اتفاق نیز نیفتاد اما همیشه همسرم می‌گفت همه پزشکان صارم متبحر هستند و نگران این موضوع نباش.»
کاوه‌ای از تجربه‌ی اتاق زایمان می‌گوید: «زمانی که به زایشگاه رفتم کمی استرس داشتم که آن هم طبیعی بود. به هر حال من تجربه قبلی نداشتم ولی فقط به لحظه گذاشتن بچه روی سینه‌ام فکر می‌کردم. دخترم به دنیا آمد و آن زمان آنقدر ذوق‌زده بودم که نمی‌توانستم صحبت کنم و پاسخ ماماها را بدهم. شاید این لحظات را تا تجربه نکنی نتوانی درک کنی. آن لحظه برای همه آنهایی که دلشان می‌خواهد مادر شوند دعا کردم.»

[خانم کاوه‌ای با گفتن آخرین جمله احساساتی شد و وقفه‌ای در مصاحبه افتاد]

او درباره وجو د مراکزی مانند صارم در کشورمان می‌گوید:

«ابتدا باید از دکتر صارمی واقعا تشکر کنم که چنین مجموعه‌ای را بنیان نهاده‌اند. ایشان را از زمانی که در برنامه ماه عسل حضور پیدا کردند شناختم و در باره‌شان خیلی پرسیدم و جستجو کردم تا آشنایی بیشتری پیدا کنم. خوش به سعادتشان که دعای تعداد زیادی از خانواده‌ها پشت سرشان است. درباره علم ناباروری خیلی اطلاعات کاملی ندارم اما شاید تعداد متخصصان این عرصه بسیار زیاد باشند و حتی کسانی باشند که هم‌رده‌ی ایشان باشند اما چرا ایشان دکتر صارمی هستند و دیگران نه؟ این نکته‌ای است که پاسخش را در یکی از مصاحبه‌های دکتر صارمی به آن رسیدم. ایشان در یکی از گفت‌وگوهایشان به ذکر این نکته پرداختند که در کشورهای دیگر امکانات را می‌دیدم و با خود می‌گفتم چرا مردم ایران نباید از چنین امکاناتی بهره‌مند شوند؟ با این تفکر بیمارستان صارم را در ذهن پروراندم و بعد از مدتی آن را تأسیس کردم. »

او در ادامه می‌گوید:

«حالا من هم چنین نتیجه مشابهی را گرفته‌ام. من در صارم بدون هیچ درد و نگرانی زایمان کردم. چرا چنین امکاناتی در شهر ما نباید وجود داشته باشد؟ چرا مادران شهر من با استرس و سختی زیادی باید زایمان را تجربه کنند؟ کاش افرادی مانند دکتر صارمی در کشورمان زیاد باشند تا امکانات و علوم را به سراسر کشور ببرند و مردم سرزمین‌مان بتوانند از آن استفاده کنند. »‌

کاوه‌ای صحبت‌هایش را اینگونه به پایان می‌رساند:

«وجدان کاری و مسئولیت‌پذیری پرسنل و کادر درمان در صارم بسیار خاص و عالی است. در این مدت در ساعات مختلف روز به صارم مراجعه کردم. مثلا یک بار ساعت 9 شب به صارم آمدم و تمام امکانات و پرسنل مانند اول صبح در اختیار من قرار گرفت و همه در حال کار و تلاش با انرژی فراوان بودند. باید از همه اهالی جزیره‌ی صارم علی‌الخصوص آقای دکتر صارمی و البته دکتر کرم‌نیای‌فر تشکر فراوان کنم. یکی از انگیزه‌های من برای آمدن به تهران ملاقات با دکتر کرم‌نیای‌فر بود که همیشه سرحال و پرانرژی بودند و به من هم انرژی مثبت تزریق می‌کردند. حتی تک‌تک برنامه‌های ایشان و البته سایر پزشکان و کارشناسان را در صفحه اینستاگرام صارم تماشا می‌کردم و تقریبا تمام سوالاتم را مطرح کردم و پاسخش را گرفتم. دیگر کار به جایی رسیده بود که سوال دیگران را نیز پاسخ می‌دادم و اطلاعاتم واقعا کامل شده بود. البته هنوز هم این برنامه‌ها را تماشا می‌کنم و به قول همسرم خودم برای خود کارشناس شده‌ام. من در روز بستری بعد از زایمانم بلافاصله آموزش شیردهی دیدم که پیش خودم فکر می‌کردم زود است اما به من گفتند نه، دقیقا زمانش است. روز بعد هم با شیردادن به دخترم مشکل داشتم که با آموزش کامل خانم معماری مشکلم حل شد و خدا را شکر دخترم شیرخشک نمی‌خورد و شاید این هم مرهون وظیفه‌شناسی کادر صارم باشم. حتی فیلم آموزشی نیز به من نمایش دادند که بسیار جالب بود. خلاصه اینکه دست همگی درد نکند و خسته نباشید.»‌

سید فرامرز مهاجرانی، همسر خانم کاوه‌ای نیز چند جمله‌ای با روزنامه صارم همکلام شد. او به خبرنگار صارم گفت:

«دوران بارداری همسرم دوران خاطره‌انگیز و در عین حال همراه با نگرانی بود. سرنوشت همسرم و فرزند آیندمان چیزی بودکه مدام در ذهنم مرور می‌کردم. البته با وجود ساختاری که در صارم ایجاد شده بود به آینده خوشبین بودیم. مهمترین عاملی که در بحث موفقیت یک مجموعه تاثیر گذار است ساختار، نظم و انضباط است که در صارم به شکل خاص و فوق‌العاده حاکم است. اجزایی که باید در یک نتیجه و خروجی موفق تاثیرگذار باشد اینجا وجود دارد. از کلینیک، پاراکلینک‌ها و … گرفته تا تمام نیروی انسانی آن. اینجا مثل یک جزیره و شهرک پزشکی است. آزمایش، رادیولوژی و .. همگی یک جا وجود دارد. برای یک چکاپ نیازی نیست به چند مرکز مختلف مراجعه کنیم. ما قبل از صارم به مراکز زیادی نیز مراجعه کرده‌ایم و البته در حین بارداری همسرم نیز به دلیل فاصله زیاد با صارم ناچار به برخی مراکز مراجعه می‌کردیم. تفاوت صارم با سایر مراکزی که تجربه حضور در آنها را دارم برخورد، رفتار و پیگیری امور است که در صارم این دیدگاه تجاری نیست. در این بیمارستان صرفاً دیدگاه تخصصی و کمک به همشهریان و همنوعان وجود دارد و این را از روی تجربه‌ام می‌گویم. همه‌ی اجزای صارم به دنبال این هستند که باری را از دوش خانواده‌ها بردارند. باید بگویم برخی تعرفه‌ها در صارم حتی کمتر ازدیگر مراکز درمانی است. در صارم بحث بیزینس را مشاهده نکردم و با اعتماد کامل به صارم مراجعه می‌کردیم.»

مهاجرانی در ادامه می‌گوید:

«رفتار پزشکان صارم بسیار عالی و حرفه‌ای است. کادر درمان در این جزیره متخصص و کاربلد هستند. استانداردهای حاضر در صارم بالاتر از ایران و حتی سطح منطقه است و باید گفت بین‌المللی است. باید از نفر اول این مجموعه، جناب آقای دکتر صارمی تشکر ویژه انجام دهم. خدا ایشان را برای این مرز و بوم و مردم نگه دارد. ما باید قدر چنین گوهری را بدانیم. او در عرصه پزشکی مانند یک سردار مشغول خدمت‌رسانی هستند. مسئولین مملکت همیشه باید چنین افرادی را قدر بدانند و از آنها حمایت کنند. دل به دلشان بدهند و برای ادامه فعالیت آنها را دلگرم کنند.»‌

همسر خانم کاوه‌ای در پایان صحبت‌هایشان از برخی پرسنل و پزشکان نیز تشکر ویژه کردند:

«پس از آقای دکتر صارمی باید یک تشکر ویژه از دکتر کرم‌نیای‌فر نیز انجام دهم. واقعا سلامتی همسر و فرزندم را مدیون ایشان هستم. در کنار این دو بزرگوار، خانم دکتر زندی نیز زحمات بسیار خاص و زیادی را برای همسرم کشیدند. ایشان بسیار با ایمان، حرفه‌ای و متخصص هستند. از ایشان نیز ممنون و قدردانم. »‌

چند روز پیش خانمی در بیمارستان صارم زایمان کرد که خودش 32 سال پیش توسط آقای دکتر صارمی به دنیا آمده بود “در واقع خانمی که 32 سال پیش زیر نظر دکتر صارمی مادر شده بود حالا نظاره‌گر تولد نوه‌اش در بیمارستان صارم بود”

خانم ناطقی صحبت‌های خود را از 33 سال پیش شروع می‌کند: «33 سال پیش پس از 20 سال زندگی مشترک و  درمان مشکل ناباروری در یکی از بیمارستانهای تهران به دکتر صارمی مراجعه کردم. خوب به خاطر دارم که اولین ملاقاتم با آقای دکتر صارمی پس از ساعتها انتظار جلوی اتاق عمل بود که شرح حال مختصری به ایشان دادم و آقای دکتر که به خاطر حضور چند ساعته در اتاق عمل بسیار خسته بودند با حوصله صحبت‌های من را گوش دادند و از من خواستند هفته بعد مراجعه کنم. هفته بعد از اولین ملاقاتم نزد ایشان رفتم و پس معاینه و انجام آزمایش خطاب به من گفتند: «کی گفته شما نمی‌توانی بچه داشته باشی». با این جمله‌ی آقای دکتر همان لحظه احساس کردم نوزادم در شکمم است و مشکل نازایی 20 ساله‌ی من پایان یافته است.

با نشاط و انرژی عجیب و غریبی شروع به درمان و رعایت توصیه‌های آقای دکتر کردم. حتی زمانی که دکتر صارمی به دلیل جنگ و ناامنی توصیه می‌کردند کمتر به بیمارستان مراجعه کنم قبول نمی‌کردم و پرامید و با همت فراوان به صورت مداوم تا 6 ماه مراجعه می‌کردم. روزانه بین 3 تا 18 آمپول توسط آقای دکتر و همسر محترمشان که در کنارشان مشغول به فعالیت بودند به من تزریق می‌شد. این درمان‌ها ادامه داشت تا اینکه به تعطیلات عید نوروز رسیدیم و هم آقای دکتر و هم خودم به مسافرت رفتیم.»

ناطقی با انرژی خاص صحبت‌هایش را ادامه داد: «من در مسافرت کنار خانواده بودم و از قضا خیلی هم جنب و جوش داشتم. غافل از اینکه خداوند عنایت کرده و من باردار هستم. پس از تعطیلات به همراه خواهرم خدمت دکتر رسیدم و پس از سونوگرافی مشخص شد باردار هستم. البته تجربه آقای دکتر صارمی به کار آمد و ایشان به خاطر اینکه احیاناً هول نشوم و اتفاقی برای جنین نیفتد با لحن خیلی ساده و بدون هیجان گفتند احتمال دارد باردار باشی و هنوز قطعی نیست.

اما به لطف خدا و زحمات و دانش آقای دکتر من باردار بودم و رفته رفته به توصیه آقای دکتر و رعایت نکات مراقبتی که ایشان گوشزد می‌کردند به روزهای پایانی باردرای رسیدم و دخترم صحیح و سالم با وزن 3 کیلو و 350 گرم به دنیا آمد. معمولا نوزادان پس از به دنیا آمدن گریه و شیون زیادی می‌کنند اما دخترم من از همان اول ساکت بود و بر خلاف سایر نوزادان اصلا گریه هم نمی‌کرد. واقعا محیا به هیچ وجه من را اذیت نکرد!»

از نکاتی که ناطقی به آن تأکید داشت و چند بار تکرار کرد این بود که دکتر صارمی بسیار با عاطفه و مهربان است: «هرگز نظیر دکتر صارمی را در ایران ندیدم. ایشان از جزئیات زندگی من خبر داشتند و تمام علم و دانش خود را برای کمک به من به کار گرفتند. همیشه دعا کرده‌ام که اگر دست به خاک بزنند جواهر شود. تمام مصاحبه‌های تلویزیونی ایشان را با دقت تماشا می‌کردم و آن روزهای خودم را به یاد می‌آوردم. 9 ماه تمام هر روز و هر شب با دخترم در شکمم نجوا می‌کردم و خدا را شکر که پس از 20 سال «محیا» را به من هدیه داد. به خاطر عمق رابطه‌ی عاطفی‌ام با محیا حتی با اینکه برایم امکان‌پذیر بود دیگر باردار نشدم و تمام حواس و وقت خودم را برای مراقبت از محیا به کار گرفتم.»

ناطقی با اشاره حضورش در صارم می‌گوید: «سال‌ها از آن ماجرا گذشت. دخترم عروس شد. باردار شد. شنیدم که دکتر صارمی در اکباتان بیمارستان فوق تخصصی ناباروری صارم را مدیریت می‌کند. دخترم را نزد ایشان آوردم و گفتم این دختر شماست. حالا خودش می‌خواهد مادر شود. هر روز هم که به صارم می‌آیم پیش منشی دکتر می‌روم و فقط دوست دارم چهره‌ی ایشان را تماشا کنم. دخترم هم تحت نظر دکتر نیک‌نفس قرار گرفتند و حالا نوه‌ام به دنیا آمده است.»

او با اشاره به خدمات ارائه شده در صارم می‌گوید: «من در چهره‌ی تک‌تک پرسنل صارم از جلوی در ورودی تا اتاق عمل و بخش‌ها چهره‌ی دکتر صارمی را می‌بینم. همگی مهربان، کاربلد و خوشرو هستند. 52 سال از زندگی مشترک من می‌گذرد و من یک دختر و یک نوه دارم. البته دامادم هم مثل پسرم است. برخی مواقع یک سری خاطرات از آن 20 سال نداشتن فرزند جلوی چشمانم رژه می‌رود و در کنار خیلی از معضلات و مشکلاتی که داشتم فقط دلخوش به دکتر صارمی بودم.

قطعا اگر ایشان نبودند من نه مادر می‌شدم نه مادربزرگ. الان که مادربزرگ شدم احساسم از زمان مادر شدنم نیز عجیب‌تر است. بی‌نهایت خوشحالم، قبل از به دنیا آمدن نوه‌ام هم با او صحبت می‌کردم. وظیفه‌ام می‌دانم بار دیگر از همه‌ی صارمی‌ها تشکر کنم و از خداوند بخواهم که به تمام زوج‌هایی که فرزند ندارند، نوزادی هدیه کند تا چراغ زندگی‌شان روشن‌تر از قبل باشد و سال‌های سال با خوبی و خوشی در کنار هم زندگی کنند.»

دنیا با سرعت سرسام آوری در حال تغییر است

در چند ماه گذشته سیر تحولات فرهنگی، اجتماعی و ارتباطی آنچنان سریع بوده است که خیلی ها نتوانستند خودشان را با این تغییرات تطابق دهند و جا مانده اند.
واقعیت این است که کرونا در برهه ای از تاریخ رخ داده است که شاید بیشتر از هر زمان دیگری به این تغییرات نیاز داریم. اگر کرونا را با وضعیت امروز آن بپذیریم و قبول کنیم که از این به بعد زندگی با این ویروس به رویدادی معمولی در جامعه جهانی تبدیل شده است باید خودمان را آماده ی این رویداد ناخوشایند کنیم.

انقدر زیاد بوده است که تقریبا همه ی انسان های دنیا را درگیر کرده است. در این شرایط لزوم همدلی و همیاری در بین انسان ها در جامعه بیشتر از قبل احساس می شود. بسیاری از آدم ها در اثر همین ویروس و شرایط تحمیل شده‌ی اجتماعی، زندگی و کسب و کارشان در معرض نابودی قرار گرفته است. حالا بیشتر از هر زمان دیگری به یکرنگی و دستگیری نیاز است. اگر ما شرایط را برای همدیگر آسان تر کرده و یکدیگر را دوست داشته باشیم بدون شک اثرات منفی این ویروس قابل تحمل تر خواهد شد.

یکی از اصلی‌ترین راه های کمک به دیگران، پرهیز از کم‌فروشی است. کم فروشی فقط در عرضه اجناس خلاصه نمی‌شود بلکه هر کسی که وظایفش را به صورت کامل انجام نمی دهد و باعث اختلال در خدمت‌رسانی به یک انسان دیگر می‌شود کم فروشی کرده است. اکنون جامعه‌ی درمانی کشور با جان و دل در صف اول مقابله با کرونا ایستاده اند. منظور از جامعه‌ی درمانی، همه پرسنل و کادر مراکز درمانی اعم از پزشک، پرستار، بهیار، کمک‌بهیار، خدمات، نیروهای اداری و پشتیبانی، تأمین کنندگان اقلام و تجهیزات و همه تیم‌های درگیر در این پروسه هاست.

این مقابله‌ی جانانه تا کنون هزینه های بسیار بالای جانی و مالی را برای مجموعه پزشکی و درمانی کشور به دنبال داشته است اما ظاهراً تعدادی از مردم در جامعه این موضوع را جدی نگرفته‌اند.

ما متاسفانه حافظه تاریخی نداریم،شاید تا قبل از این اتفاقات می‌توانستیم تاریخ و حوادث آن که برای ما درس عبرت میشوند را در سال‌های دور جستجو کنیم اما اکنون مشخص شده است که حافظه کوتاه مدت تاریخی ما هم چندان عملکرد مناسبی ندارد زیرا از کنار حوادث تراژدی گونه‌ی اطرافمان، به راحتی می‌گذریم و احساس می‌کنیم که این حوادث ناگوار فقط برای دیگران است. در حالی که همگی در اجتماع به گونه‌ای به همدیگر وصل شده ایم که انگار حلقه های یک زنجیر هستیم و پاره شدن هر کدام از حلقه ها باعث از هم گسستگی کل زنجیر می‌شود.

ما همگی سوار بر یک کشتی هستیم

و سوراخ شدن هرکدام از نقاط کشتی دیر یا زود همه جامعه را غرق می کند پس تعلل در حفاظت فردی و اجتماعی در مقابل این ویروس و شرایط ایجاد شده کنونی ضربه مهلکی به کل جامعه خواهد زد.
ما هم در جزیره صارم سعی کرده‌ایم از همان روزهای ابتدایی همه گیری کرونا تمامی ضوابط را رعایت کنیم و همکارانمان را در واحدهای مختلف در چند مرحله پایش کنیم؛ اما بدانید اگر تک تک شما احساس مسئولیت نکنید نمی توانیم محیطی امن را ایجاد کنیم.
یکی از نکات بسیار مهم که در تحقیقات گسترده نیز به اثبات رسیده است ماندگاری این ویروس روی لباس هاست که ممکن است بدون اینکه شما متوجه باشید کرونا انتشار یابد. این موضوع با وجود این که در سراسر جهان به صورت عام و مراکز درمانی به صورت خاص چالش جدی به حساب می آید با تمهیداتی که از قبل در بیمارستان صارم اندیشیده شده بود به راحتی مدیریت شد.

ما از دو سال قبل با آگاهی کامل نسبت به لزوم نظافت و تمیزی یونیفرم و پوشش پرسنل طرحی را پیاده کردیم که همه همکاران ابتدای شیفت کاری لباس شسته شده و اتوکشیده تحویل بگیرند.
با اجرای این طرح لباس کلیه پرسنل پس از پایان شیفت کاری تحویل واحد لندری شده و شست و شو می‌شوند تا برای شیفت بعدی آنها آماده شوند. این کار جدا از حس خوب و طراوتی که به افراد

می‌دهد در نظافت و پاکیزه نگه داشتن محیط بسیار موثر است چرا که لباسها در طول شیفت کاری ممکن است به انواع مواد میکروبی و آلاینده‌های مختلف آلوده شده و چنانچه روزانه شسته نشوند این آلودگی‌ها مجدداً به محیط وارد شده و همکاران و مراجعه‌کنندگان در معرض آلودگی بیشتر قرار می‌گیرند. این موضوع مخصوصاً در شرایط کنونی که ویروس کرونا شایع شده است اهمیت دو چندانی پیدا می‌کند.

متاسفانه شرایط ایجاد شده در جامعه همه را تحت فشار قرار داده است. این فشار تا حدی زیاد شده است که در همه طیف ها و صنف‌ها نقل محافل شده و پیر و جوان را نگران کرده است.
من از وضعیت جامعه و فشار زیادی که بر تک تک شما عزیزان واردمیشود آگاهی دارم و در این شرایط سخت از تمام ظرفیت‌های بالقوه سازمان در جهت رفاه بیشتر شما استفاده می کنم.

در شرایطی که بسیاری از کارفرمایان و کارآفرینان نتوانسته‌اند نیروهای موجود را حفظ کنند من تلاش بسیاری کرده‌ ام که خانواده صارم کوچکتر نشود. بدانید که این تصمیم فشار زیادی را به من تحمیل کرده است اما چون همه مجموعه را خانواده خودم می‌دانم سعی کرده‌ام که همه را حفظ کنم.
تمام برنامه های در حال اجرای سازمان در جهت حفظ تمامی همکاران است و باید بدانیم اگر در مقابل همدیگر احساس مسئولیت می‌کنیم لازم است دست به دست هم بدهیم و شرایط را قابل تحمل‌تر کنیم.

اولویت اول من پرداخت به موقع حقوق شماست چون زحمت می کشید و نتیجه زحمت شما باید نان سفره خانواده تان را تامین کند.
اکنون به واسطه تلاش همه شما عزیزان، سازمان در جهت درست گام بر می دارد و با وجود فشارهای شدید و هزینه های سرسام آور تاکنون حقوق شما پرداخت شده است و معوقه‌ای نداریم. البته ممکن است با توجه به مصلحت عمومی گاهی با چند روز تأخیر و یا در چند نوبت صورت گرفته باشد.

اگر شما هم مسئولیت هدایت کل سازمان را بر عهده داشتید قطعاً برای اینکه بتوانید حیات آن را حفظ کنید مجبور می شدید بر خلاف میل باطنی خود اولویت بندی کنید و من همیشه پرداخت حقوق پرسنل پس از هزینه‌های جاری و ضروری روزانه‌ی سازمان، برای من اولویت اول بوده است و خواهد بود.

از تلاش تک تک شما قدردانی می کنم و امیدوارم شرایط سخت به وجود آمده برای کل جامعه هر چه سریعتر برطرف شود و شادی و سرور دوباره به چهره همه ایرانیان برگردد. اکنون و در این شرایط همه باید دست به دست هم دهیم تا در درجه اول فشار را کاهش داده و قابل تحمل کنیم.
واقعیت این است که اوضاع جامعه غیر قابل پیش‌بینی بوده و سوءاستفاده برخی سودجویان فرصت‌طلب، سفره همه را کوچکتر کرده است اما یقین بدانید که در نبرد بین روزهای سخت و انسانهای سخت این انسانهای سخت هستند که می مانند نه روزهای سخت.

موفق و موید باشید
دکتر ابوطالب صارمی
12/05/99

آخرین سخنران روز جمعه جناب آقای دکتر صارمی بود:

تا حالا شما را بچه‌ها خطاب می کردم اما امروز دیدم که بچه‌های من بزرگ شده‌اند و می‌توانند به خوبی از پس وظایف و کارهایشان برآید.

امروز تلفیقی از یک کار گروهی و منسجم بود. سخنرانی و مطالب مفید در کنار تئاتر جذاب و کاربری و صحبت‌های انرژی‌بخش و امیدوارکننده همه نشان‌دهنده‌ی توانمندی شما عزیزان است

مدیر عامل بیمارستان در ادامه به اهمیت کار منشی‌ها اشاره کرده و گفتند:

«شما در جایگاهی قرار دارید که می‌توانید با عملکرد درست و حرفه‌ای از جایگاه و شخصیت همکارانتان دفاع کنید. اگر مراجعه‌کنندگان در برخورد اول که شما را می‌بینند احترام ببینند در ادامه‌ی هم شما را مورد تکریم و احترام قرار می‌دهند، می‌دانم شما وظیفه سنگینی بر دوش دارید. همین که شهامت این را داشته‌اید که مسئولیت بپذیرید یعنی شما انسان‌های شایسته با توامندی بالا هستید.»

دکتر صارمی ارتباط درست و مناسب با مراجعه‌کنندگان در کنار عملکرد حرفه‌ای را دو و یژگی‌ مهم منشی‌ها برشمردند و بر لذت‌بخش بودن شرایط کار برای خود پرسنل نیز تأکید کردند و گفتند:

«اگر می‌خواهید در کارتان پیشرفت کنید باید در درجه‌ی اول از کاری که انجام می‌دهید لذت ببرید. در طول زمان و با گذشت چند سال کارها برای انسان خسته‌کننده می‌شوند و اگر علاقه و عشق به آن کار وجود نداشته باشد اثرات نامطلوبی بر جای می‌گذارد.»

تنها انسان‌هایی می‌توانند به پیشرفت مستمر در کار برسند که هر روز با علاقه در محیط کار حاضر شوند. نمایش‌هایی که من از شما دیدم بسیار امیدوارکننده بود. شما قدرت زیادی دارید و می‌توانید در جایگاه خودتان بهترین باشید. من از امروز شما را «لیدی» می‌نامم چون به من ثابت کردید که بزرگ شده‌اید و قابلیت‌های بالایی دارید.

خلق کردن زیباترین احساسی است که یک انسان می‌تواند از مجموعه رفتارها، کارها و کنش واکنش‌های روزانه‌اش کسب کند.

کسی که چیزی را می‌آفریند که قبلا وجود خارجی نداشته است؛ قطعاً لذت یک آفرینش را به دست می‌آورد. حال اگر این تولید و خلق کردن وابسته به دانش، تفکر و خلاقیت وی باشد برایش اثری ماندگار خواهد شد.

دنیای امروزی ما تغییرات شگرفی با سال‌های نه چندان دور کرده است. تغییراتی که هر کدامشان نوید اتفاقاتی جدید را برایمان به ارمغان می‌آورد. حاصل این تغییرات در دنیای بیرونی ما آنقدر زیاد مشاهده می‌شود که گاهی همسو با تغییرات و گوناگونی آن نمی‌توانیم خودمان را وفق بدهیم و آنها را بپذیریم. اما چیزی که عیان است لزوم تغییرپذیری دنیاست.

مهندسان در ایجاد این تغییرات، اصلی‌ترین نقش را به عهده داشته‌اند؛ کسانی که از فکری خلاق و ذهنی پویا بهره‌مند هستند و می‌توانند تفکراتشان را بسته به دانش و تخصص‌شان در دنیای بیرونی ما عملیاتی کنند. در مجموعه‌ی صارم نیز حاصل این تفکرات خلاقانه منجر به تحولات زیادی شده است.

من هر گاه با این همکاران به گفت‌وگو می‌پردازم و خلاقیتی در کارشان مشاهده می‌کنم به وجد می‌آیم و از اینکه توانسته‌اند دانش و علم‌‌شان را در بستر نیازهای مجموعه عملی کنند خوشحال می‌شوم. مهندسی تلفیقی از خلاقیت و عمل‌گرا بودن است. هیچگاه مهندسان تئوری پرداز، به تنهایی نمی‌توانند کارها را به نتیجه برسانند و از طرفی دیگر افراد عملگرا هم نمی‌توانند به صورت کامل در قامت یک مهندس ظاهر شوند.

این دو ویژگی لازم و ملزوم همدیگرند و یک مهندس باید هر دو ویژگی را در حد مطلوب داشته باشد. خوشبختانه همکاران ما در بخش‌های مهندسی بیمارستان که شامل واحدهای مختلفی از جمله تأسیسات، عمران، IT، مهندسی پزشکی، ایمنی، بهداشت محیط، بهداشت حرفه‌ای و … می‌باشند از نبوغ و خلاقیت قابل توجهی برخوردارند. من این روز را به همه مهندسان شاغل در بیمارستان صارم تبریک گفته و برایشان آرزوی موفقیت و بهروزی دارم و امیدوارم همچون گذشته بتوانند در زمینه کارهای تخصصی رشته خودشان نوآور و خلاق ظاهر شوند زیرا هر مجموعه‌ای به نقش‌آفرینی مهندسان خلاق نیازمند است تا بتواند راه تعالی را سپری نموده و به قله‌های افتخار برسد. روزتان مبارک. سرافراز باشید.

دکتر ابوطالب صارمی – روز مهندس 1398

پرتره عنوان مستندی است که چند هفته‌ای از پخش آن در شبکه جهانی جام‌جم می‌گذرد.

این برنامه به تهیه‌کنندگی و کارگردانی افسانه خلیلی یکشنبه شب‌ها از ساعت 21 کنداکتور جام جم را به خود اختصاص داده و در هر قسمت از آن به زندگی یکی از مشاهیر علمی، فرهنگی و ادبی ایران پرداخته می‌شود.

نکته جالب توجه در این برنامه نگاه متفاوت به خدمات نام‌آوران ایرانی است که در طی سال‌های زندگی خود توانسته‌اند افتخارات زیادی برای این مرز و بوم کسب کنند.

شب گذشته این مستند به ابعاد جذاب زندگی علمی و اجتماعی دکتر ابوطالب صارمی بنیانگذار IVF‌ در ایران پرداخت و خدمات ارزشمند ایشان را به تصویر کشید.

یکی از نکات قابل تأمل در این برنامه تشریح علمی و واکاوی یکی از جدیدترین و بدیع‌ترین جراحی‌های رشته زنان بود که با حضور عوامل تولید و تهیه‌ی این مستند در اتاق عمل بیمارستان صارم صورت پذیرفت.

واژینوپلاستی یکی از جراحی‌های نادر در علم پزشکی در رشته زنان است که تا کنون بارها توسط دکتر صارمی انجام شده و به افتخارات پزشکی ایران زمین افزوده شده است.

این جراحی در ایران و جهان بسیار نادر و توسط افراد محدودی قابل انجام است و تا کنون صارم به عنوان تنها مرکز انجام این جراحی بوده است.

دکتر ابوطالب صارمی که هم‌اکنون ریاست انجمن پزشکان ایرانی دانش‌آموخته کشورهای آلمانی زبان را نیز به عهده دارد تا کنون توانسته است تعداد زیادی از زنان ایرانی را که به دلایل مختلف نیاز به عمل واژینوپلاستی داشتند یاری نموده و زندگی دیگری را به آنها هدیه دهد.

دیشب و با پخش این برنامه از شبکه جام‌جم انبوه پیامک‌ها و کامنت‌های مخاطبان در زمان پخش و حتی ساعاتی پس از پخش آن به شبکه جام جم ارسال شد و در مدت زمانی کوتاهی بخش‌های مختلفی از این برنامه در شبکه‌های اجتماعی بازنشر شد.

اینجا خانه ماست، نه فقط من و خانواده‌ام بلکه تک تک شما که در این محیط کار می‌کنید.

اگر اینجا(مرکز درمان سقط مکرر صارم) به همان جزیره فاضله‌ای که شعارش را می‌دهیم تبدیل شود، قبل از همه خودتان از آن سود خواهید برد و لازمه این اتفاق آموزش است.

اگر درست آموزش ببینید و این آموزش‌ها را درست به کار بگیرید رسیدن به جزیره فاضله دشوار نیست هر چند من اعتقاد دارم اعضای خانواده بزرگ و 700 نفری من در جزیره صارم همگی جزو افراد لایق و کارآمد جامعه هستند و می‌دانم ظرفیت‌های بالایی دارند اما گاهی اوقات لازم است مسائلی را برای خودمان بازگو کنیم تا یادمان نرود رسالت‌هایمان چیست و برای چه هدفی در تکاپو هستیم.

حفاظت از اینجا بر عهده تک‌تک پرسنل است. درست است که مسئولیت‌ها باید تفکیک‌شده و مشخص باشند اما همه ما یک مسئولیت همگانی داریم و آن حفاظت از اموال، دارایی‌ها و امنیت مجموعه است.
به اعتقاد من هر جایی که باعث رزق و روزی یک خانواده ایرانی باشد مقدس است چون حرمت و شان یک هموطن را حفظ می‌کند. باید به محل کسب رزق و روزی‌تان بنازید. اینجا محیطی است که نان سفره 700 خانواده ایرانی را به صورت مستقیم و هزاران خانواده دیگر را به صورت غیرمستقیم فراهم می‌کند پس به حرمت این مسئله باید قدر آن را بدانید و قداست آن را حفظ کنید.

اینجا محیطی است که مردم به آن اعتماد می‌کنند و در آن انتظار آرامش دارند پس لازم است هر فردی که در این محیط حضور پیدا می‌کند حرمت آن را حفظ کرده و پس از احراز هویت و تایید مقامات مسئول با ایشان در کمال احترام و مساعدت برخورد شود.
مسئولیت حفاظت از دستگاه‌ها و آموزش نحوه صحیح کار با آنها جزو الزامات و قوانین سازمانی است و تمام افرادی که به عنوان اپراتور با دستگاه‌های مختلف کار می‌کنند قبل از آزمون و خطا کردن باید از طریق دفترچه راهنما و سایر ابزارهای آموزشی طریقه کارکردن با آن را بیاموزند.

ما سعی می‌کنیم در برهه‌های زمانی مختلف نسبت به مرور وظایف مدیریتی کم و کاستی‌ها و نواقص سازمان را رصد کرده و در صدد رفع آنها برآییم. می‌دانیم که وضعیت معیشت و امرارمعاش سخت شده است؛ ما در حد توانمان تلاش می‌کنیم تا کمک حال شما باشیم اما شما نیز باید بپذیرید که برای استمرار کار سازمان اگر همه ما دست به دست همدیگر ندهیم نمی‌توانیم به حیات آن ادامه دهیم. از تلاش‌های پرسنل زحمتکش و خستگی‌ناپذیر صارم قدردانی می‌کنم و از شما می‌خواهم در رسیدن به همان جزیره فاضله و تداوم حیات آن از تمام ظرفیت‌ها و توانمندی‌هایتان بهره بگیرید. چون بهره‌بردار اصلی آن خود شما هستید.

توانایی خودتان را دست کم نگیرید و به آن ایمان داشته باشید. شما انسان‌های توانمندی هستید و باید از این توانایی نهایت استفاده را ببرید.

موفق و مؤید باشید.
دکتر ابوطالب صارمی

چندی پیش خانواده الیاسی با فرزند کمتراز دو ماهه خودشان با یک کیک که روی آن شب یلدا را تبریک گفته بودند به دیدار آقای دکتر صارمی آمده بودند. با آنها گپ کوتاهی زدیم که در زیر می‌خوانید:

سرکار خانم قره‌گزلوئی ضمن عرض خیرمقدم خدمت شما و همسر محترمتان از دلیل دیدار امروزتان با جناب آقای دکتر صارمی برایمان بگویید:

مدت‌ها بود که باردار می‌شدم اما فرزند ما نمی‌ماند و دچار سقط‌های مکرر می‌شدم. با پزشکان و مراکز درمانی مختلف در ارتباط بودم و نتیجه‌ای نگرفته بودم. از طریق یکی از پزشکان که شاگرد جناب آقای دکتر صارمی بود با بیمارستان صارم آشنا شدیم و به اینجا مراجعه کردیم. این مراجعه مهر پایانی بر تمام مشکلات ما بود.

یعنی با آمدن به صارم مشکل شما حل شد؟‌

با مراجعه به بیمارستان تخصصی و فوق تخصصی صارم و ملاقات با آقای دکتر صارمی، خدمت سرکار خانم دکتر گیتی رفتیم و پس از معاینات لازم و سونوگرافی‌های منظم و مکرر قرار بر این شد که عمل سرکلاژ شکمی باز روی من صورت بگیرد. این جراحی قبلا در جای دیگری نیز با روش دیگری روی من انجام شده بود.

و پس از انجام این جراحی چه اتفاقی افتاد؟‌

پس از این جراحی موفق، من باردار شدم و با رعایت تمام موارد زیر نظر خانم دکتر گیتی، دوران موفقی را طی کردم و هشتمین روز هشتمین ماه امسال پسرم کارن به دنیا آمد. 

آقای الیاسی نظر شما در این باره چیست؟ حس و حالتان را برای ما بگویید.

بعد از چند سال چشم‌انتظاری، که امیدمان کمرنگ شده بود اینجا امیدمان به ثمر نشست و چراغ خانه‌مان روشن شد. جناب آقای دکتر صارمی برای ما بزرگی کردند و سرکار خان گیتی برای ما خواهری کردند. ایشان آنقدر پیگیر کار ما بودند که از وظایف یک پزشک بالاتر بود. امیدوارم شرایطی پیش بیاید که بتواند گوشه‌ای از زحماتشان را جبران کنم.