ولی، دیری نپائید، با عزمی راسخ درصدد ادامه تحصیل برآمدند. به این سبب دوره­ی تخصصی را در رشته زنان و زایمان در بیمارستان تجریش شروع نمودند و در ادامه با اخذ پذیرش از دانشگاه های معتبر اروپایی، در آغاز راهی اسپانیا شدند. همزمان با آن امکان تحصیلش در اتریش نیز فراهم شد و با تلاشی بی وقفه در سال 1980میلادی از دانشگاه وین اتریش (University of Vienna) و در سال 1982 میلادی از دانشگاه مونستر آلمان (University of Munster) موفق به اخذ دیپلم های تخصصی در رشته­ی زنان و زایمان گردیدند و پس از اخذ دانشنامه به عنوان استادیار، فعالیت تخصصی خود را در آلمان شروع کردند. ایشان در ادامه­ی فعالیت هایشان در سال 1986میلادی از دانشگاه وین موفق به اخذ درجه فوق تخصص در زمینه درمان نازایی و روش IVF شدند.

بازگشت به ایران

گرچه اخذ دانشنامه تخصصی، درجه استادیاری و فعالیت تخصصی در بالاترین سطح در کشور آلمان موفقیت بزرگی در زندگی ایشان محسوب می شد، اما دعوت گروه اعزامی از ایران که در آن زمان به منظور جذب نیروهای متخصص و متعهد راهی اروپا شده بودند، را اجابت کرده و در تاریخ 17 آذر 1361 به ایران آمدند و یک ماه در بیمارستان شهدای تهران مشغول خدمت شدند. سپس، در خصوص راه اندازی مرکز تحقیقات جنین آزمایشگاهی IVF که در آن مقطع علم نوپایی در دنیا بود، مذاکراتی با دانشگاه تهران صورت گرفت و پس از اخذ موافقت های لازم، مرکز تحقیقات در تاریخ 26/12/1362و اوایل سال 1363 به همت ایشان در بیمارستان شریعتی تاسیس و رسماً فعالیت خود را آغاز کرد. دکتر صارمی در بدو راه‌اندازی مرکز تحقیقات جنین آزمایشگاهی، طی سخنرانی در انجمن نظام پزشکی، هدف از راه اندازی این مرکز را به تفصیل بیان داشتند و بدین ترتیب پس از تاسیس آن، علاوه بر اجرای طرح تحقیقاتی، راه اندازی بخش نازائی و جنین آزمایشگاهی(IVF)، به تدریس در دانشگاه تهران نیز مشغول شدند و حتی تجهیزات لازم و فراتر از آن اخذ استفتاء علماء جهت مشروعیت بخشیدن به این روش درمانی از دیگر اقدامات ایشان بود. اما پس از مدتی پروژه مذکور متوقف و دکتر صارمی از ادامه طرح در دانشگاه استنکاف جست.

تا این که موقعیتی در بیمارستان آبان فراهم شد و با همکاری زنده یاد دکتر حسن مهاجری بخش IVF را در این بیمارستان بنیان گذاشت و بدین ترتیب در سال 1368ش.برای اولین بار در ایران، نخستین نوزاد را با روش حاملگی از طریق GIFT بدنیا آوردند و گزارش این موفقیت در کنگره­ی همان سال در تهران ارائه گردید. متعاقب این فعالیت ها، در روز شنبه 7 دی ماه 1370 نخستین دوقلوی آزمایشگاهی با روش IVF توسط دکتر صارمی و دکتر مهاجری بدنیا آمدند.

دکتر صارمی پس از مدتی فعالیت پژوهشی، آموزشی و درمانی در تاریخ 30 مرداد 1372ش. مرکز باروری و ناباروری خصوصی خود را در خیابان خردمند جنوبی تهران تأسیس کردند و از آن پس منشاء نوآوری‌های جدیدی در علم و عمل ناباروری، همچنین علاوه بر GIFT و IUI و IVF، روش میکرواینجکشن، ZIFT، هچینگ، استفاده از چسب جنین انجماد اسپرم شوهر، انجماد جنین و باروری موفق با استفاده از اسپرماتید (یاخته اولیه اسپرم) شدند؛ همینطور در مورد سقط های مکرر ایمونولوژیک با استفاده از لنفوسیت تراپی و یا در مرگ‌ جنین در اثر حساسیت Rh با تزریق خون به جنین داخل رحم (IUT)، بررسی سلامت جنین و تشخیص پیش از تولد اختلالات ژنتیک و تالاسمی از طریق CVS و آمینوسنتز،‌ کلینیک های فوق تخصصی مربوطه را راه اندازی کردند. ایشان، در راه اندازی مراکز ناباروری IVF شیراز، تبریز، ارومیه، اصفهان و دانشگاه آزاد اسلامی (واحد پزشکی تهران) همکاری و پیشنهاد دهنده­ی تأسیس حداقل پنجاه مرکز ناباروری در کشور بودند.