با عاطفه عینی که همین روزها طعم مادر شدن را خواهد چشید و وارد مرحله‌ی جدید از زندگی‌اش خواهد شد؛ گپ و گفت کوتاهی انجام دادیم.

عینی در ابتدای صحبت‌هایش از نحوه‌ی آشنایی با صارم و وضعیت کنونی اش برای ما اینگونه گفت: « همکارهای همسرم که با بیمارستان بسیار مجهز ایران “صارم” آشنا بودند، ما را هم با صارم آشنا کردند و مطابق توصیه و تجربه‌ی آنها خانم دکتر کرم‌نیای‌فر را انتخاب کردیم و از این انتخاب خوشحالیم.
ایشان بسیار باحوصله، مهربان و با تجربه هستند و تمام حال و احوال مرا دقیق تحت نظر دارند. باید جو کلی بیمارستان صارم را نیز از یاد نبریم که بسیار جالب و پرانرژی است. در حال حاضر 39 هفته باردار هستم و چیزی به بدنیا آمدن نوزادم نمانده است. در این مدت فکر می‌کنم از تنهایی درآمده‌ام و هر وقت که لازم باشد با نوزادم صحبت می‌کنم. جالب است که عکس‌العمل‌هایش در حالت‌های مختلف فرق دارد.
موقع خوشحالی به شکلی است و هنگام بی‌حوصلگی نوع دیگر. نوزاد قسمتی از وجود مادر است و غیر از این هم انتظار نمی‌رود. در واقع حس مادری و مرحله‌ی جدید زندگی‌ام علاوه بر همسر بودن به عنوان مادر بودن قابل توصیف نیست و فقط می‌توان آن را احساس کرد و نمی‌توان وصف کرد.»

از شرایط کرونا وسختی‌های دوران بارداری جویا شدیم:

«به هر حال کسی نیست که از این شرایط قسر در رفته باشد و در سختی نباشد. سختی ماجرا برای ما چند برابر بود و نگران حال خودمان که بودیم هیچ، نوزادم نیز به شدت نیاز به مراقبت داشت. رفت و آمد به بیمارستان هم استرس خاص خودش را داشت که با برنامه‌ها و آموزش‌های راه دور که توسط بیمارستان فوق تخصصی درمان ناباروری صارم اجرا شد بسیاری از این مشکلات برای من مرتفع شد. پزشکانی که میهمان برنامه بودند صفر تا صد همه چیز را توضیح می‌دادند و این بسیار ارزشمند بود. در این برنامه‌ها اطلاعات مفیدی ارائه می‌شد که حاوی پاسخ تمام سوالات و نگرانی‌های من بود. سختی‌های این دوران قابل انکار نیست ولی هر لحظه‌اش پر از عشق و عاطفه است. حتما اگر جای نوزادم بودم از مادرم که اینقدر نگران و مراقبت من است تشکر می‌کردم. »

عینی پایان صحبت‌هایش را هم به روز زایمان اختصاص داد:

«روز زایمان مثل یک رویا است. فکر می‌کنم آن روز از خواب بیدار می‌شوم. خیلی علاقمندم ببینم چه خواهد شد. بسیار کنجکاوم برای آن روز. این چه شکلی است و شبیه کیست؟! به خاطر ایامی که در آن قرار داریم نام حسین را برای پسرم انتخاب کرده‌ایم و هر لحظه چشم انتظار قدم‌های مبارکش هستیم. به همه زنان سرزمینم که در شرایط مشابه من هستند سفارش می‌کنم خیلی مراقب باشند و این روزها را با حوصله بگذرانند که شاید روزی دلشان حتی برای سختی‌های این روز نیز تنگ شود. هیچ چیز ارزشمندتر از فرزند برای مادر نیست.»

حنان علویان، مراجعه‌کنندی مرکز درمان سقط مکرر صارم که در هفته سی و پنجم بارداری و به قول خودش «چند قدم مانده به انتهای بارداری» به سر می‌برد گپ و گفت کوتاهی با خبرنگار صارم داشت.

او از دوره‌ی بارداری خودش اینطور یاد می‌کند: «واقعاً دوران بارداری در کنار روزهای خوش و بیادماندنی، با مشکلات زیادی هم همراه است. تجربه تلخ بارداری‌های گذشته‌ام هم مزید بر علت بود تا دوران سختی را پشت سر بگذارم.»
وقتی جویای تجربه تلخ گذشته‌اش شدیم؛ گفت: «چهار باردار ی ناموفق و سقط داشتم. انواع و اقسام و در زمان‌های مختلف. یکی در هفته 16، دیگری در هفته 18، آن یکی در هفته 24 و خلاصه تجربه‌های ناموفق و تلخ زیاد. این بار هم در هفته دهم مشکلی پیش آمد که تقریبا نگهداری جنین غیرممکن شده بود. آقای دکتر صارمی و خانم دکتر گیتی با پذیرفتن مسئولیت نگه داشتن جنین و ریسک بالای آن باعث شدند فرزند من سقط نشود. مهم‌ترین دلیلشان برای چنین تصمیمی، سابقه‌ی گذشته‌ی من بود و به همین دلیل به شکل شکل ویژه برخورد می کردند.»

از رسیدگی‌ها و نگرانی‌های خانم دکتر گیتی گفتند:

«دکتر گیتی عمل سرکلاژ شکمی را روی من انجام دادن دو بعد از آن جراحی تقریبا هر شب جویای احوال من بودند. هر شب پیامک می دادند. از مصرف داروهای تجویز شده می‌پرسیدند و خلاصه روی همه چیز نظارت داشتند. در واقع ایشان یک بسته کامل درمانی چه از نظر جسمی و چه از نظر روحی برای من تجویز کرده و پیگری می‌کردند. مشکلات زیاد دیگری از قبیل مشکل گوارشی و … نیز وجود داشت که این دکتر نازنین همه چیز را با جزئیات کامل نظر داشتند. واقعیت این است که هر لحظه منتظر سقط پنجم بودم و فکر نمی‌کردم روزی برسد که در هفته 36 بارداری به مرکز درمان ناباروری صارم بیایم و با خوشحالی بخواهم با شما صحبت کنم. واقعا امرو، روزی است که توقع نداشتیم آن را ببینیم. خودمان با پای خودمان برای زایمان بیاییم. حداقل انتظارم ایجاد شرایط اورژانسی بود و همیشه نگران این بودم که در آن روز موفق بشویم دکتر گیتی را ببینم و خودشان من را عمل کنند یا خیر؟»

علویان صحبت‌های خودش را با تمام احساسش اینگونه ادامه داد:

«بعد از خدا، تمام امید ما به نگهداری و مراقبت دکتر گیتی بود که به لطف خدا به نتیجه رسید. واقعا نمی‌دانم با چه کلماتی یا به چه روشی می‌توانم از این همه لطف و مرام دکتر گیتی تشکر کنم. تا یک مقطعی فکر نمی کردیم حتی با تلاش‌های شبانه‌روزی‌مان فرزندمان به سلامت بماند اما گرنگهدارمن آنست که من می‌دانم، شیشه را دربغل سنگ نگه می دارد.»

از هر دری که صحبت می‌کردیم حنان علویان به موضوع دکتر گیتی برمی‌گشت: «در دوران بارداری و طی آزمایش‌های مختلف، نکته مهم برای ما نگهداشتن نوزادم بود اما خانم دکتر گیتی همیشه تاکید داشت قرار نیست به هر قیمتی صاحب فرزند شوید. مهم این است که صاحب فرزندی سالم بشوید و من باید از سلامتی نوزاد مطمئن و آن را تضمین کنم. واقعا ایشان مثل یک خواهر، مثل یک قو م و خویش بودند تا پزشک. »

او در ادامه می‌گوید: «علاوه بر پزشکم، منشی ایشان هم خیلی زحمت می کشید. روزهایی که نبودند مشکلات زیادی داشتم. حتی خانم دینوری، نیازی و به طور کلی تمام پرسنل زحمت زیادی برای من کشیدند. بارها از پرسنل محترم تا خود خانم دکتر، با ویلچر من را جابجا می کردند و می بردند داخل اتاق و … . در تمام مراجعاتم به من اورژانسی رسیدگی می کردند و در کمتر از 10 دقیقه بیمارستان را ترک می‌کردیم. »‌

در ادامه با همسر خانم علویان نیز همصحبت شدیم:‌«من باید یک تشکر ویژه از همسرم کنم که در این مدت که تقریبا استراحت مطلق داشتند خیلی سختی کشیدند. برای مادر شدنشان زحمت فراوانی را متحمل شدند که ممنونم از او. در کنار او، خانواده‌ی محترم همسرم نیز مراقبت شبانه‌روزی از ایشان را بر عهده داشتند نیز واقعا تلاش کردند و همیشه ممنون و متشکر خواهم بود از آنها. کادر درمان صارم و علی‌الخصوص خانم دکتر گیتی نیز نیازی به گفتن ندارد و همه چیز را همسرم توضیح دادند.

در این دوران که همسرم بارداری‌های ناموفقی را پشت سر گذاشتند هرگز پزشکی نظیر ایشان ندیدم. سطح علمی و البته کارهای روان‌شناسانه و پیگیری‌های بسیار دقیق نکاتی بود که او را از دیگر پزشکانی که تا کنون تجربه کرده بودیم مجزا می‌کرد. خوب به یاد دارم به دقت و زمان‌های مختلف داروها و حتی دوز ومصرف آنها را تغییر می‌دادند و بسیار دقیق پیگری می‌کردند که کاملا رعایت شود. الان هم امیدوارم که فرزندم پس از این همه زحمت و سختی که توسط همسرم و خانم دکتر گیتی کشیده شده است سالم به دنیا بیاید و بتوانیم روزی این زحمات را جبران کنیم. خلاصه اینکه در صارم همه برای ما سنگ تمام گذاشتند. دست همگی درد نکند.»

المیرا ، مادری است که فقط دو گام از چهل هفته بارداری‌اش باقی مانده بود که با انرژی و سرحال در حال طی کردن آن بود و به زودی قرار است مادر شود.

مادری که 38 هفته، شبانه‌روزش را در کنار فرزندش گذرانده بود و حالا فقط چند روز مانده تا اینکه بتواند حاصل زحمات چند ماهه‌اش را در آغوش بکشد.

از علت انتخاب مرکز درمان نازایی ایران صارم جویا شدیم:

«پزشک و بیمارستانم را از طریق یکی از دوستانم که تجربه خوبی برای زایمان در صارم داشت انتخاب کردم. پزشکم دکتر کرم‌نیای‌فر بودند و واقعا از این انتخاب خوشحالم.»

از دفعات حضورش در بیمارستان فوق تخصصی صارم می‌گوید:

«در شرایط کرونا رفت و آمد مشکلات خاص خودش را دارد. از قضا بارداری من هم همزمان شد با این پدیده‌ی شوم.ابتکاری که در صارم خرج شد به کار من آمد. منظورم برنامه‌ها و آموزش‌های آنلاین است. چیزی که در مدارس، دانشگاه‌ها و … هم اجرا شد و نسبتاً موفق هم بود. در برنامه‌های آنلاین صارم چیزی فراتر از انتظار رخ داد و باید بگویم که تقریبا همه لایوها را دیدم؛ مخصوصا لایوهای خانم دکتر کرم‌نیای فر که پزشک خودم بود و هر چهارشنبه ساعت 20 منتظر صحبت‌هایشان می‌نشستم. یکی از استثنائی‌ترین برنامه‌های تلویزیون اینستاگرامی صارم گشت در اتاق عمل و زایشگاه بود که بسیاری از سوالات و پرداخته‌های ذهنی من را پاسخ داد. از اینکه محیط زایشگاه را دیدم بسیار خوشحال بودم و کمی از دلهره‌ام را کاهش داد. در سایر برنامه‌ها هم غالبا بیننده پروپاقرصی بودم و بسیاری از مواقع زمانی که کامنت‌ها باز می‌شد سوالم را مطرح می‌کردم و همیشه هم جواب سوالم را می‌گرفتم. »‌

از تفاوتهای برنامه‌های آموزشی بیمارستان فوق تخصصی ناباروری صارم با دیگر برنامه‌ها پرسیدیم:

«اگر بخواهم یک مقایسه میان برنامه‌های شما با دیگر برنامه‌ها مانند برنامه‌های تولیدی در صدا و سیما داشته باشم می‌توانم بگویم تمام نکات آموزشی که در تلویزیون دیده بودم با یک جستجوی ساده در اینترنت نیز به آن دست پیدا می‌کردم اما سوالات و پاسخ‌های که توسط پزشکان حاذق صارم در فضای مجازی مطرح می‌شد حرف روز بود و در همان لحظه توسط مخاطبین مطرح می‌شد. مشکلاتی که برخی در همان لحظات با آن دست وپنجه نرم می‌کردند را مطرح و بلافاصله جوابشان را به بهترین شکل می‌گرفتند. در تلویزیون برای دیدن یک برنامه نیم ساعته باید یک ساعت هم آگهی بازرگانی تماشا کنی و گاهی موضوع اصلی برنامه را فراموش می‌کنی؛ چیزی که در صارم اصلا وجود نداشت. برنامه‌های شما شامل تنوع بسیار زیاد در نوع سوالات و کارشناسان حاضر در برنامه بود. »‌

حال و احوال نوزادی که در چند روز آینده به جمع خانواده‌شان اضافه خواهد شد را جویا شدیم:

«تقریبا در تمام لحظات این 9 ماه با فرشته د اخل شکمم صحبت می‌کردم. تمام اتفاقات این ماه‌ها را برایش در دفتری یادداشت کرده‌ام که بعدها مطالعه کند. کمی شرمنده‌اش شدیم که به خاطر کرونا خیلی از کارها را نتوانستم برایش انجام بدهم اما امیدوارم وقتی بزرگ شد متوجه شود که همه به خاطر حفظ سلامتی خودش بوده. امیدوارم روزی به من بگوید که مادر بسیار خوبی برای هستی و قدر زحماتم را بداند. البته الان هم فکر می‌کنم با من حرف می‌زند. وقتی شادم یا غمگین با حرکاتش متوجه حالت‌هایم می‌شود. من قبل از بارداری بسیار با تحرک و در انجام کارها عجول بودم اما از زمانی که دو نفر شده‌ام بسیاری از کارها را انجام نمی‌دهم و یا با طمأنینه فراوان و با حتیاط انجام می‌دهم.

به طور کلی بارداری سختی فراوان دارد و این روزها با پیشرفت علم و وجود مراکزی مانند صارم از سختی‌ها کم شده است. گاهی که به گذشته فکر می‌کنم متوجه می‌شوم مادران ما واقعا سختی فراوان کشیده‌اند تا ما را به دنیا بیاورند و بزرگمان کنند. حالا هم که به لطف خدا قرار است مادر شوم خیلی خوشحالم که زن هستم و دلم برای مردها که نمی‌توانند این حال را درک و تجربه کنند می‌سوزد. ضمنا اینکه خیلی‌ها می‌گویند شرایط برای به دنیا آمدن بچه فراهم نیز می‌گویم در هر شرایطی مادر شدن لذت دارد. تجربه این لذت را از دست ندهید.»

المیرا حرفهایش را اینگونه به پایان می‌برد:

«هر شب فکر می‌کنم دخترم «جانان» چه قیافه‌ای دارد. هر زمان که لحظه در آغوش کشیدنش را تصور می‌کنم از خوشحالی اشک می‌ریزم. دخترم دقیقا روز تولد همسرم به دنیا خواهد آمد و امیدوارم با قدم دخترم، کرونا از کشورمان برود و کمی آسوده‌تر به ادامه زندگی‌مان بپردازیم. به لطف خدا امیدواریم و همین که به قدرت خداوند هنوز نوزادی به دنیا می‌آید به این معنی است که خدا به انسان امیدوار است و ما باید بدانیم زندگی زیبایی‌های خودش را دارد. شاید بعد از به دنیا آمدنش برای تکان‌های درون شکمم دلم تنگ شود!»

بیمارستان صارم در جهت تکمیل کادر خود اقدام به جذب PHD بیولوژی تولید مثل انسانی نموده است.
برای دریافت اطلاعات تکمیلی با شماره 0214702 داخلی 2288،2289،2271 تماس حاصل فرمایید.

بیمارستان صارم در جهت تکمیل کادر خود اقدام به جذب پزشک متخصص زنان،و نازایی نموده است.
برای دریافت اطلاعات تکمیلی با شماره 0214702 داخلی 2288،2289،2271 تماس حاصل فرمایید.

چند روز پیش خانمی در بیمارستان صارم زایمان کرد که خودش 32 سال پیش توسط آقای دکتر صارمی به دنیا آمده بود “در واقع خانمی که 32 سال پیش زیر نظر دکتر صارمی مادر شده بود حالا نظاره‌گر تولد نوه‌اش در بیمارستان صارم بود”

خانم ناطقی صحبت‌های خود را از 33 سال پیش شروع می‌کند: «33 سال پیش پس از 20 سال زندگی مشترک و  درمان مشکل ناباروری در یکی از بیمارستانهای تهران به دکتر صارمی مراجعه کردم. خوب به خاطر دارم که اولین ملاقاتم با آقای دکتر صارمی پس از ساعتها انتظار جلوی اتاق عمل بود که شرح حال مختصری به ایشان دادم و آقای دکتر که به خاطر حضور چند ساعته در اتاق عمل بسیار خسته بودند با حوصله صحبت‌های من را گوش دادند و از من خواستند هفته بعد مراجعه کنم. هفته بعد از اولین ملاقاتم نزد ایشان رفتم و پس معاینه و انجام آزمایش خطاب به من گفتند: «کی گفته شما نمی‌توانی بچه داشته باشی». با این جمله‌ی آقای دکتر همان لحظه احساس کردم نوزادم در شکمم است و مشکل نازایی 20 ساله‌ی من پایان یافته است.

با نشاط و انرژی عجیب و غریبی شروع به درمان و رعایت توصیه‌های آقای دکتر کردم. حتی زمانی که دکتر صارمی به دلیل جنگ و ناامنی توصیه می‌کردند کمتر به بیمارستان مراجعه کنم قبول نمی‌کردم و پرامید و با همت فراوان به صورت مداوم تا 6 ماه مراجعه می‌کردم. روزانه بین 3 تا 18 آمپول توسط آقای دکتر و همسر محترمشان که در کنارشان مشغول به فعالیت بودند به من تزریق می‌شد. این درمان‌ها ادامه داشت تا اینکه به تعطیلات عید نوروز رسیدیم و هم آقای دکتر و هم خودم به مسافرت رفتیم.»

ناطقی با انرژی خاص صحبت‌هایش را ادامه داد: «من در مسافرت کنار خانواده بودم و از قضا خیلی هم جنب و جوش داشتم. غافل از اینکه خداوند عنایت کرده و من باردار هستم. پس از تعطیلات به همراه خواهرم خدمت دکتر رسیدم و پس از سونوگرافی مشخص شد باردار هستم. البته تجربه آقای دکتر صارمی به کار آمد و ایشان به خاطر اینکه احیاناً هول نشوم و اتفاقی برای جنین نیفتد با لحن خیلی ساده و بدون هیجان گفتند احتمال دارد باردار باشی و هنوز قطعی نیست.

اما به لطف خدا و زحمات و دانش آقای دکتر من باردار بودم و رفته رفته به توصیه آقای دکتر و رعایت نکات مراقبتی که ایشان گوشزد می‌کردند به روزهای پایانی باردرای رسیدم و دخترم صحیح و سالم با وزن 3 کیلو و 350 گرم به دنیا آمد. معمولا نوزادان پس از به دنیا آمدن گریه و شیون زیادی می‌کنند اما دخترم من از همان اول ساکت بود و بر خلاف سایر نوزادان اصلا گریه هم نمی‌کرد. واقعا محیا به هیچ وجه من را اذیت نکرد!»

از نکاتی که ناطقی به آن تأکید داشت و چند بار تکرار کرد این بود که دکتر صارمی بسیار با عاطفه و مهربان است: «هرگز نظیر دکتر صارمی را در ایران ندیدم. ایشان از جزئیات زندگی من خبر داشتند و تمام علم و دانش خود را برای کمک به من به کار گرفتند. همیشه دعا کرده‌ام که اگر دست به خاک بزنند جواهر شود. تمام مصاحبه‌های تلویزیونی ایشان را با دقت تماشا می‌کردم و آن روزهای خودم را به یاد می‌آوردم. 9 ماه تمام هر روز و هر شب با دخترم در شکمم نجوا می‌کردم و خدا را شکر که پس از 20 سال «محیا» را به من هدیه داد. به خاطر عمق رابطه‌ی عاطفی‌ام با محیا حتی با اینکه برایم امکان‌پذیر بود دیگر باردار نشدم و تمام حواس و وقت خودم را برای مراقبت از محیا به کار گرفتم.»

ناطقی با اشاره حضورش در صارم می‌گوید: «سال‌ها از آن ماجرا گذشت. دخترم عروس شد. باردار شد. شنیدم که دکتر صارمی در اکباتان بیمارستان فوق تخصصی ناباروری صارم را مدیریت می‌کند. دخترم را نزد ایشان آوردم و گفتم این دختر شماست. حالا خودش می‌خواهد مادر شود. هر روز هم که به صارم می‌آیم پیش منشی دکتر می‌روم و فقط دوست دارم چهره‌ی ایشان را تماشا کنم. دخترم هم تحت نظر دکتر نیک‌نفس قرار گرفتند و حالا نوه‌ام به دنیا آمده است.»

او با اشاره به خدمات ارائه شده در صارم می‌گوید: «من در چهره‌ی تک‌تک پرسنل صارم از جلوی در ورودی تا اتاق عمل و بخش‌ها چهره‌ی دکتر صارمی را می‌بینم. همگی مهربان، کاربلد و خوشرو هستند. 52 سال از زندگی مشترک من می‌گذرد و من یک دختر و یک نوه دارم. البته دامادم هم مثل پسرم است. برخی مواقع یک سری خاطرات از آن 20 سال نداشتن فرزند جلوی چشمانم رژه می‌رود و در کنار خیلی از معضلات و مشکلاتی که داشتم فقط دلخوش به دکتر صارمی بودم.

قطعا اگر ایشان نبودند من نه مادر می‌شدم نه مادربزرگ. الان که مادربزرگ شدم احساسم از زمان مادر شدنم نیز عجیب‌تر است. بی‌نهایت خوشحالم، قبل از به دنیا آمدن نوه‌ام هم با او صحبت می‌کردم. وظیفه‌ام می‌دانم بار دیگر از همه‌ی صارمی‌ها تشکر کنم و از خداوند بخواهم که به تمام زوج‌هایی که فرزند ندارند، نوزادی هدیه کند تا چراغ زندگی‌شان روشن‌تر از قبل باشد و سال‌های سال با خوبی و خوشی در کنار هم زندگی کنند.»

معجزه گاهی در دستان یک انسان نهفته شده و دقیقا زمانی که زمین و زمان از ناامیدی حرف می زنند جلوه می‌کند.

انگار خدا می‌خواهد با همین معجزات به ما بفهماند که همه در مسیر زندگی هم قرار می گیریم تا گره ای از گرفتاری های همدیگرباز کنیم. تا به حال قصه‌های زیادی را دیدیم و شنیدیم اما هیچکدام به اندازه‌ی زندگی بخشیدن به یک انسان قند را در دلمان آب نمی‌کند و بغض فروخورده را به اشک شوق تبدیل نمی کند.

ماجرای حیات دوباره نوزاد یک روزه ای که چند روز قبل بیمارستان صارم را به سمت خانه پدری ترک کرد، اگر بی نظیر هم نباشد دست کم بسیار نادر و کم نظیر است.
دکتر سیدی یکی از بهترین پزشکان صارم،جراح باتجربه ای که وظیفه‌ی سنگینی را در این باره بر عهده داشت می گوید: «آنومالی های مادرزادی اگرچه امروزه با پیشرفت علم در رشته جراحی نوزادان نسبت به گذشته تحولات زیادی را درخود دیده است اما هنوز هم یکی از بزرگ ترین نگرانی های پدران و مادران به حساب می آید.

در دنیا تعداد قابل توجهی از نوزادان با انواع مختلفی از آنومالی ها به دنیا می آیند که جراحی می شوند و پس از آن به زندگی عادی خودشان ادامه می دهند.»
این فوق تخصص جراحی نوزادان در ادامه با تاکید بر شرایط ویژه ی این نوزاد افزود: «چند روز قبل نوزادی با یکی از انواع آنومالی های مادرزادی متولد شد. در این سوژه ی خاص قسمتی از روده تشکیل نشده

بود و نیاز به جراحی داشت. این عارضه در سونوگرافی های دوران بارداری تشخیص داده شده بود و به والدین این موضوع را اطلاع داده بودند. ما با علم بر اینکه اثنی عشر در این جنین تشکیل نشده به پدر و مادر اعلام کردیم که نگران نباشند و این قبیل جراحی ها قبلا هم سابقه داشته و انجام شده است. حتی ما این آنومالی را دلیلی برای دخالت در نوع زایمان (سزارین یا زایمان طبیعی) ندانستیم و گفتیم روال معمول بارداری طبق صلاحدید پزشک پریناتولوژیست ادامه یابد و پس از زایمان و به دنیا آمدن نوزاد کار ما آغاز خواهد شد.

پس از به دنیا آمدن نوزاد ما مطابق معمول برنامه ریزی های لازم برای جراحی را انجام دادیم، چون در این قبیل مشکلات درصورت جراحی نشدن متاسفانه امکان ادامه حیات وجود نخواهد داشت. درست است که آترزی روده و تشکیل نشدن اثنی عشر در تعداد قابل توجهی از نوزادان در دنیا ممکن است ایجاد شود اما در تعداد بسیار اندکی ممکن است همراه با خونریزی گوارشی باشد که متاسفانه در این نوزاد خونریزی شدید گوارشی یک روز پس از تولد ایجاد شد که منجر به بروز شوک شده و شرایط را بسیار حاد کرده بود.

با این وجود جراحی شروع شد و تیم کاملی از پرسنل و پزشکان در اتاق عمل خودشان را برای نجات زندگی این نوزاد آماده کردند. کار بسیار سنگین و حیاتی بود چون در زمان جراحی هم خونریزی شدید کار را سخت و سخت تر می کرد. تلاش جمعی همکارانم در اتاق عمل و مجموعه اقداماتی که ما در تجربه ی چندین ساله در رشته جراحی نوزادان به دست آورده بودیم باعث شد علی رغم تمام شرایط تهدیدکننده ی حیات بتوانیم این نوزاد یک روزه را با موفقیت جراحی کنیم و اکنون پس از گذشت چند روز وی آماده ترخیص از بیمارستان است و با شرایط مناسب جمعی تحویل خانواده اش می شود.

نکته ی قابل تامل این است که مشابه این نوزاد و مشکلی که حین جراحی (خونریزی شدید گوارشی) برای وی ایجاد شده بود، به صورت انگشت شمار در تمام دنیا اتفاق افتاده و این نمونه ای افتخارآفرین برای پزشکی ایران و بیمارستان صارم است که خوشبختانه با یاری همه همکاران در اتاق عمل توانستیم آن را رقم بزنیم.»
دکتر صامت مسئول تیم بیهوشی در این جراحی هم با اشاره به سنگینی عمل و موفقیت بزرگ تیم پزشکی صارم از حساسیت های آن برای گروه بیهوشی اینگونه توضیح داد: «نوزاد یک روزه ای که قرار بود به علت آترزی روده تحت عمل جراحی قرار گیرد یکی از سنگین ترین روز‌های کاری ما را بوجود آورد.

صبح روز عمل خونریزی شدیدی در دستگاه گوارش این نوزاد مشاهده شد و افت شدید فشارخون در وی ایجاد گردید. این خونریزی یکی از موارد ناشایع در اینگونه اعمال جراحی به شمار می‌رود و در کمتر عملی مشاهده شده است. شرایط حاد و حادتر می شد. نوزاد با فشار بسیار پایین (5روی3) وارد اتاق عمل شد. درکل کار بیهوشی در نوزادان بسیار دشوار است و در این نوزاد دشوارتر.»

دکتر صامت در ادامه می‌گوید: «من و دکتر میرابوطالبی از همکاران باتجربه ما در بیمارستان صارم به همراه 3 نفر از کارشناسان بیهوشی در این جراحی حضور داشتیم. وظیفه ی تیم بیهوشی حفظ آرامش کل عوامل جراحی است حتی در شرایط بسیار نامساعد تیم بیهوشی باید همه چیز را تحت کنترل داشته باشد .

ما با وجود مشکلات عدیده ای که در حین عمل به دلیل خونریزی گوارشی و افت فشار به وجود آمده بود سعی داشتیم تا آرامش را در اتاق عمل ایجاد کرده و به دور از تنش و استرس به کارمان ادامه دهیم. نکته جالب توجه در این قبیل بیماران این است که باید لوله ای در ناحیه حلق و حنجره گذاشته شود و نوزاد به دستگاه بیهوشی متصل گردد تا جراح بتواند کارش را شروع کند.

درواقع اولین و اصلی ترین چالش در همین مرحله ی حساس ایجاد شد و بسیار سخت و طاقت فرسا بود. باتوجه به شدت خونریزی در ناحیه حلق و حنجره ترشحات خون آلود این ناحیه را پر می کرد و امکان لوله گذاری را از ما می گرفت چون دید نداشتیم و نمی توانستیم لوله را در محل مناسب قرار دهیم.

این کار را چندین بار تکرار کردیم تا در نهایت در یک لحظه و با حساسیت زیاد موفق به لوله گذاری شدیم. این کار آنقدر حیاتی و حساس است که اگر عوامل تیم بیهوشی و پزشکان متخصص آن از تجربه ی کافی برخوردار نباشند چند ثانیه فرصت ایجاد شده از دست برود و فرآیند لوله گذاری ناموفق باشد که خوشبختانه توانستیم این کار را در زمان مناسب انجام دهیم. بعد از لوله‌گذاری مسئله ای که حیات این نوزاد را درحین جراحی تهدید می کرد افت شدید فشار خون بود که خوشبختانه باتوجه به تجربیات قبلی ما تمامی ملزومات و دارو های موردنیاز را آماده کرده بودیم و توانستیم این چالش حیاتی را هم پشت سر بگذاریم.»

مسئول تیم بیهوشی می‌گوید: «خونریزی در نوزادان به دلیل حجم کم خون در بدنشان می تواند کشنده باشد به همین دلیل یکی از اصلی ترین نگرانی‌ها حین جراحی نوزادان همین موضوع است. این نوزاد دوست داشتنی اکنون و پس از سپری کردن مراقبت های ویژه پس از جراحی در بخش NICU ترخیص شد. علاوه بر تخصص و تبحر تیم جراحی و بیهوشی درحین جراحی، مراقبت های ویژه از این نوزاد هم بسیار مهم و موثر بود و خوشبختانه با تخصص و تجربه پزشکان و پرسنل NICU بیمارستان صارم این مرحله هم به خوبی سپری شد و اکنون خانواده ی این نوزاد او را در آغوش گرفته و به خانه برده اند.»

خسته نباشید و خداقوت جانانه به همه ی تیم جراحی و بیهوشی، کادرپرتوان اتاق عمل، پرسنل و پزشکان NICU می گوییم و برایشان سلامتی و توفیق روزافزون خواستاریم.